Hatıra tüyleri...

Annemin notlarını saklanacakları saklamak, atılacakları atmak için ayrıştırırken bir peçete buldum, daha doğrusu kağıt havlu parçası. Üzerinde "Lali'min hatıra tüyleri" yazıyordu. Demek ki öldükten sonra bir tutam eline gelen tüyü koymuş, çünkü kızımın tüyleri ne o kadar donuk, ne o kadar karışık ne de o kadar mat....idi.

Bir yandan hastalığı ile ilgili şeyler geçiyor elime, içim acıyor derken buna rastladım. Derken Pırtık'ın kafasından kocaman bir irin çığ gibi çıkmaya başladı, derken veterinere koştum...

Şu an tüyleri de peçeteyi de göremiyorum. Eve geldim, elim buzdolabının üzerine gitti. Bir fotoğrafa.

Çanakkale'de çekilmiş, habersiz, Truvalı Helen zamanlarım. O fotoğraf boşuna bu zaman elime geçmedi. Lali'min tüylerini ise bu kalabalıkta bulursam atacağım. Kızımın tüyleri ipekti benim. Kadife gidiydi. Hatırası da öyle kalsın.

Canım Lali Berte'm, anneme zarf bırakmışım senin üzerinden, üzerinde adres olarak

Kanepenin üstü
Lali'nin altı

Ev
Bursa

yazıyor. Zarfı saklasam mı atsam mı diye boş boş bakıyorum...

Peçeteyi buldum, tüyleri mezarına serpeceğim.